پراکنده های پرنده
طرح جلد کتاب اثری از هنرمند گرافیست حسین فیلی زاده بر اساس نقاشی از محمدپیرحیاتی (مونس) تحت عنوان«پرنده پشت دل»
پیشگفتار کتاب«پراکنده های پرنده» (مجموعه اشعار)
«گفتمش
با عشق
به ساحل می‌رسیم
گفت و خندید
بحر عشق بی‌ساحل است»[1]
«پراکنده‌های پرنده»، نام مجموعه اشعاری است از شاعرانگی نویسنده و هنرمندی که در تبدیل و تبدّل بیان بصری به بیان زبانی و برعکس تجارب و اندوخته‌های فراوانی دارد. آثار منتشرشده‌ی استاد محمد پیرحیاتی(مونس) خود گواه این نکته است. اشعار این دفتر نیز می‌تواند دلیل دیگری باشد زیرا اغلب آن‌ها برای همراهی با موضوعات گوناگون در نوشته‌ها، متون، مقالات و کتاب‌های به چاپ رسیده‌ی ایشان به‌کاررفته‌اند.
به‌عبارت‌دیگر بنده – زهره پیرحیاتی- با مراجعه به اندوخته‌های شعری استاد در آثار منتشرشده اشان، آن‌ها را در این مجموعه جمع‌آوری نموده تا آن را نیز بر همین پایه «پراکنده‌های پرنده» نام نهاده باشیم. «پراکنده‌های پرنده» از عبور اندیشه و تفکری خبر می‌دهد که در موضوعات و مواضع گوناگون تن به زیستن و ایفای نقشی مکمل داده‌اند.
هر یک از این اشعار فضایی را در بستری متفاوت- آثار نوشتاری چاپ‌شده‌ی استاد مونس- تجربه نموده‌اند و اینک گرد هم جمع شده‌اند تا دفتر شعری را نیز به نام خود ثبت کنند. امید است این گردهمایی اشعار در یک دفتر چشم‌اندازی را فراهم نماید که مخاطب نیز اگر به آن خیره شد، چشمان اندیشه‌اش برخوردار از لطایف و معانی گردد که انتظارش را دارد.
با یکی از اشعار این مجموعه که شاعر این دفتر در سن یازده‌سالگی آن را برای مادرشان سروده‌اند شمارا دعوت به خواندن مجموعه شعر«پراکنده‌های پرنده» دعوت می‌کنیم:
« تکیه‌گاهم
مادر است
بی تکیه‌گاهم
مادر است»[2]
زهره پیرحیاتی
(دانشجوی دکتری روانشناسی)